Hoe kan het klonterprobleem van polyaluminiumchloride worden opgelost?

Polyaluminiumchloride heeft adsorptie-, condensatie-, neerslag- en andere eigenschappen. De stabiliteit is echter slecht en corrosief, waardoor het bij contact met de huid direct met water moet worden afgespoeld. Polyaluminiumchloride heeft de volgende voordelen: goede sproeidroogstabiliteit, een breed wateroppervlak, snelle hydrolyse, een sterk adsorptievermogen, een grote aluinvorming, snelle, hoogwaardige, dichte neerslag, lage troebelheid van het water, goede ontkleuringsprestaties, enzovoort. Daarom wordt polyaluminiumchloride ook wel aangeduid als polyaluminiumchloride met hoge efficiëntie, PAC met hoge efficiëntie of polyaluminiumchloride met hoge efficiëntie voor sproeidrogen. Polyaluminiumchloride is geschikt voor alle soorten troebelheid van ruw water, het pH-bereik is breed, maar vergeleken met polyacrylamide is het bezinkingseffect veel minder dan dat van polyacrylamide.

De basiciteit van polyaluminiumchloride is een relatief belangrijke indicator voor polyaluminium, met name voor polyaluminiumproducten van drinkwaterkwaliteit. Omdat polyaluminiumchloride-klontering uiteraard een effect zal hebben op de werking, zullen veel gebruikers hulpeloos reageren op de klontering van polyaluminiumchloride. De belangrijkste reden hiervoor is dat polyaluminiumchloride tot de polymeerpolymeren behoort en een grote molecuulgewichtsregulatie heeft. Als er eenmaal een grote hoeveelheid polyaluminiumchloride in het water wordt gedaan, is het moeilijk om polyaluminiumchloride te scheiden en op te lossen.

Een van de belangrijke voorwaarden om de oplossnelheid te versnellen, is het vergroten van het contactoppervlak tussen de opgeloste stof en het oplosmiddel. De reden waarom het poeder snel oplost, is dat bij gelijke kwaliteit van de opgeloste stof, hoe kleiner het deeltje, hoe groter het contactoppervlak met het oplosmiddel. Veel poederachtige stoffen hebben echter een bepaalde viscositeit na contact met water. Juist vanwege deze viscositeit bedekt de buitenste laag van nat polyaluminiumchloride de binnenste laag van droog polyaluminiumchloride en vormt zo een massa, waardoor het contactoppervlak tussen polyaluminiumchloride en water aanzienlijk wordt verkleind. In de buitenste laag van oplossing vormt zich een nieuwe "schil" ten opzichte van de binnenste laag van polyaluminiumchloride, waardoor het zeer langzaam oplost. De efficiëntie van de vorming van polyaluminiumchloride tijdens het applicatieproces is zeer laag.